တို့စိတ်တွေ လေနေတဲ့ မေ (၃၁)
30 May 2012
.jpg)
မနက်ဖြန်ဆိုရင် သူ ထွက်ခွာသွားတာ (၁၂) နှစ် တင်းတင်းပြည့်သွားပါပြီ။ သူနဲ့ ပတ်သက်တဲ့အကြောင်းကို ကျနော် တံခါးခေါက်သံများ ဆိုပြီး အပိုင်း (၂၊ ၃၊ ၄) မှာ ရေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ ကျနော်တို့ အင်မတန်မှ ခင်မင်ရတဲ့ ခင်မင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်၊ သူငယ်ချင်း အားလုံးအပေါ်မှာ အနွံတာ ခံနိုင်တဲ့ ညီအကိုတစ်ယောက်၊ အမေကို အစွမ်းကုန် စိတ်ချမ်းသာစေချင်တဲ့ သားကောင်း တစ်ယောက်။ အဝေမွှေးပေမယ့် အကြွေစောခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း။ တကယ် ပြန်တွက်ကြည့်ရင် သူ့အသက်က (၂၁)၊ တစ်ချိန်မှာ အင်မတန်မှ မှည့်ဝင်းရွှန်းစိုမယ့် အသီးတစ်လုံးလို့ အားလုံးက မျှော်လင့်ထားခဲ့ပေမယ့် နုနုနယ်နယ်နဲ့ပဲ အကြွေ စောခဲ့ရတယ်။ သူ အဲဒီတုန်းက ကွန်ပြူတာတက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ကျောင်းသား၊ ကျနော် သူ့ကို လွမ်းသလို၊ သူ့ကို သတိရသလို သူနဲ့ ကျောင်းနေဖက် အတန်းသူ အတန်းသား အားလုံးကလည်း ကျနော်နဲ့ ထပ်တူ သတိရကြလို့ အဲဒီ ဆုံးတဲ့နေ့ (၃၁ မေ) ပြီး နောက်တစ်ရက်မှာ သူတို့ ကဗျာတစ်ပုဒ် ဝိုင်းရေးကြတယ်။ အဲဒီကဗျာနဲ့ သူတို့ချစ်တဲ့ သူငယ်ချင်း သက်နိုင်ဦးကို ဖော်ကြူးခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီ ကဗျာစာရွက်လေးကို သူတို့တွေ တစ်ကျောင်းလုံး ဝေငှလိုက်ကြပြီး သူငယ်ချင်းရဲ့ နောက်ဆုံးခရီးစဉ်ကို သူတို့ ဘတ်စ်ကားကြီး လေးစင်းနဲ့ လိုက်ပို့ကြပါတယ်။
(၁၂) နှစ်မြောက်တဲ့ ဒီနေ့မှာ အဲဒီ ဝေခဲ့ဖူးတဲ့ စာရွက်ကို အမှတ်တရ ပြန်ကြည့်မိပြီး သတိတရ ရှိတာနဲ့ ပို့စ် တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီကဗျာကို စီစဉ်တဲ့သူတွေကို ကျနော် မသိတော့ပါဘူး။ (၂၀၀၀) ခုနှစ်က မန္တလေးကွန်ပြူတာတက္ကသိုလ် ကျောင်းသားတစ်စုလို့ပဲ သိတော့တာပါ။ သူတို့ရဲ့ ကဗျာစာသားတွေကို ဖတ်ရင်း ကျနော်လည်း တစိမ့်စိမ့် သတိရမိနေတာနဲ့ တင်လိုက်ပါတယ်ဗျာ။
(၁၂) နှစ်မြောက်တဲ့ ဒီနေ့မှာ အဲဒီ ဝေခဲ့ဖူးတဲ့ စာရွက်ကို အမှတ်တရ ပြန်ကြည့်မိပြီး သတိတရ ရှိတာနဲ့ ပို့စ် တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီကဗျာကို စီစဉ်တဲ့သူတွေကို ကျနော် မသိတော့ပါဘူး။ (၂၀၀၀) ခုနှစ်က မန္တလေးကွန်ပြူတာတက္ကသိုလ် ကျောင်းသားတစ်စုလို့ပဲ သိတော့တာပါ။ သူတို့ရဲ့ ကဗျာစာသားတွေကို ဖတ်ရင်း ကျနော်လည်း တစိမ့်စိမ့် သတိရမိနေတာနဲ့ တင်လိုက်ပါတယ်ဗျာ။
ဇွဲကလောင်ကိုင်ဆွဲရင်း ကြိုးစားသည့် ...
အားပေးရင်းနှစ်သိမ့်တဲ့ မိဘတတွေ
ဆက်လက်လို့ ကြိုးစား (၉၉ ကုန်တော့) တွေ့ကြသည်
တို့တတွေသည် ... ယခုတော့
သဲထဲရေသွန် ကွယ်ပျောက်ပြီ။
မိဘကဆွေး၊ တို့တတွေကလွမ်း
မင်းထားခဲ့အလွမ်း၊ တို့ရင်မှာစွဲကျန်သည် ...
တစ်သက်မမေ့ပြီ ...
သွား၊ လာ၊ စား၊ ကစားရင်း အတူ
မင်းရဲ့ရုပ်ပုံတွေ၊ ရင်တွင်းကစကားတွေ
ပြန်မြင်ယောင်ထင်ဟပ်မိတယ် ကျောင်းဆရာရယ် ...
မင်းကနေမကောင်း၊ ခုံနံပါတ်ခိုးထိုး (မင်းအတွက်)
ဒါတွေက မင်းအတွက်စေတနာ
အခြင်းအရာ မသိတဲ့တို့ဆရာ
'မလာတဲ့သူ နောက်အခါဘယ်တော့မှမလာနဲ့' တဲ့
စိတ်ထဲမှာထင့် ငါ့ရင်မှာမင်းအတွက် ပူလောင်မိတယ်
အဝေးတစ်နေရာ ပြေးထွက်သွားတဲ့ ..................... မင်း
တို့ရင်မှာနေရာယူခဲ့တဲ့ ...................................... မင်း
တစ်တန်းလုံးအတွက် အနစ်နာခံခဲ့တဲ့ ................... မင်း
တာဝန်ကျေခဲ့တဲ့ကျောင်းသား ............................ မင်း
မိဘတွေသိပ်ချစ်ခဲ့တဲ့ ....................................... မင်း
ငါတို့အရမ်းသတိရနေတဲ့ .................................. မင်း
အရာရာမင်းကို သတိရနေတဲ့ ငါတို့ကတော့
မင်းနေရာဘယ်သူမှ မဝင်လာစေရကွာ
မင်းရဲ့ပုံဟန်
လွယ်အိတ်ကိုဘေးလွယ်
ပွင့်လင်းတဲ့စကား
ချိုသာတဲ့အပြုံး
အားပေးတဲ့စကားတွေနဲ့ မင်းကိုသတိရနေတယ်
မင်းအခုတော့ ဘဝအလင်းကို ကြိုတင်ရွေးခဲ့ပေါ့ ...
ဒို့မင်းအတွက်
ရင်နင့်စွာ ကြေကွဲရင်း အထက်(ဘဝဂ်) မင်းပျော်ရွှင်စေ
ဆုတောင်းပေးတဲ့ တို့တတွေလည်း
မင်းနဲ့တစ်နေ့ဆုံတွေ့မှာပါဘဲ
သံသရာတစ်ကွေ့ ဘဝတစ်ကွေ့မှာ ခွဲခွာခဲ့တဲ့
မင်းအတွက် အံကိုခဲရင်း
ဝေးသွားတာကို ဆွေးမိတယ် ...
'စိန်' ဟာ 'မှန်' မရွေးဘူးဆိုသလို
'သေခြင်း' ဟာလည်း 'လူ' မရွေးပါဘူးဆိုတာ ဒို့သိပါတယ်
သွားရတာတော့ သွားတာပေါ့
ဒါပေမယ့် မင်းသွားတာ စောလွန်းတယ်
မင်းဖျားနာတာ တို့တတွေတွေ့တော့
အသည်းနှလုံးဆွဲထုတ် နှလုံးသွေးဖောက်သောက်ခံရသလို
အရိုးကြေမွ မျက်လုံးတွေပြာတောက်လာတယ်
တစ်ကိုယ်လုံးတုန်လာတယ်
မင်းကိုအရမ်းစိုးရိမ်ရင်းနဲ့ ကြွေခဲ့တဲ့မင်းကို
ကြွေလင့်တဲ့အသည်းတွေနဲ့ ငါတို့ စိတ်ဓာတ်တွေ မခိုင်တော့ဘူး
မင်းကိုလွမ်းတယ်ကွာ .... ။
မင်းတစ်ယောက် ဗုဒ္ဓရဲ့အရိပ်အောက်မှာ အေးမြစေသား ...
ဘဝဂ်ဘုံမှာ ကောင်းရာသုဂတိလားစေသား ... ။
ပထမနှစ် ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်
