ကပ်ပါပေ့ ပီကေရယ်

ေလယာဥ္စီးဖို႔ ေလယာဥ္ကြင္းကို ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အင္မတန္မွ သဘာဝက်ၿပီး အဓိပၸာယ္ရွိလွတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုကို ေတြ႕ရေတာ့တယ္။ "ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးဆီသို႔" တဲ့။ စိတ္ထဲမွာလည္း ႀကိတ္ၿပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။ "အင္းပါ အင္းပါ အခု အဲဒီလို သြားမလို႔ပဲ" လို႔။ ဆိုင္းဘုတ္တင္တဲ့ သူက သိပံုရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ထြက္လိုက္တာနဲ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေရာက္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတာ ခ်ည္းပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ အထြက္ဝမွာ ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ သစ္ႀကီးဆီသို႔ လို႔ တပ္ထားတာ ျဖစ္မယ္။

က်ေနာ္တို႔ တ႐ုတ္ျပည္ကို ပထမဆံုး စေရာက္တဲ့ၿမိဳ႕က ကူမင္းၿမိဳ႕ပါ။ Kunming လုိ႔ အဂၤလိပ္လိုေရးၿပီး တ႐ုတ္လို ခြင္းမင္း လို႔ အသံထြက္တယ္။ ကူမင္းဟာဆိုရင္ သူတို႔ တ႐ုတ္ေတြ အေခၚအရဆို ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး Spring City လို႔လည္း ေခၚတယ္။ တစ္ႏွစ္လံုးရဲ႕ ပ်မ္းမွ် အပူခ်ိန္ဟာ 22 ံ C မွာပဲ ရွိတာေၾကာင့္ အေတာ္ေလး ေနလို႔ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီ အပူခ်ိန္နဲ႔ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပန္းေပါင္းစံု ဖူးပြင့္ရာ ေနရာျဖစ္ေနတာေပါ႔။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ (၁၉၉၈) မတိုင္ခင္ကဆို ကူမင္းၿမိဳ႕ဟာ နယ္စပ္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြထဲမွာ အေတာ္ေလးကို စည္ကားတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းတာကလည္း ကူမင္းၿမိဳ႕ရဲ႕ အဓိက စီးပြားဖက္ႏိုင္ငံကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံပါပဲ။ အခုအခ်ိန္ ကူမင္းၿမိဳ႕ စီးပြားေရး အဆင္မေျပ ျဖစ္ေနတာလည္း အဲဒီ အေၾကာင္းအရင္းပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ၁၉၉၄ ေလာက္ကေန ၁၉၉၇ ေလာက္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကလည္း အတက္ခ်ည္းျပေနေတာ့ ကူမင္းၿမိဳ႕ကလည္း စီးပြားေရး အေတာ္ေလး ေကာင္းေနခဲ့တယ္။ ၁၉၉၇ အာရွစီးပြားေရး ဂယက္နဲ႔ အတူပဲ သူလည္း ျမဳပ္သြားေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကူမင္းၿမိဳ႕ဟာလည္း တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ Mega City ထဲက တစ္ၿမိဳ႕ပါပဲ။ လူဦးေရ ေျခာက္သန္းေက်ာ္ ရွိတယ္ ဆိုပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ၁၆ ၿမိဳ႕ေျမာက္ လူဦးေရ အမ်ားဆံုး ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။

ယူနန္ျပည္နယ္ဟာ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္နဲ႔ တိဘက္ကုန္းျပင္ျမင့္ကို ဆက္ေပးတဲ့ ကုန္းျပင္ျမင့္တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပည္နယ္ရဲ႕ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္းက ေတာင္ကုန္းေတြပါ။ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ေျမျပန္႔ရွိတယ္။ ကူမင္းၿမိဳ႕ကို ျဖတ္သြားတဲ့ ဟိုင္းေဝးလမ္းမႀကီးကုိ သူတို႔က ေလးေရာင္ျခယ္လမ္းလို႔လည္း ေခၚသတဲ့။ ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္နဲ႔ အဓိက ကုန္သြယ္ရာ လမ္းမႀကီးေပါ႔။ ဘာလို႔ ေလးေရာင္ျခယ္လမ္းလို႔ ေခၚသလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ လမ္းမေပၚမွာ အေရာင္တစ္မ်ဳိးစီနဲ႔ ကုန္ပစၥည္းေလးမ်ဳိး ကူးသန္းေနလို႔တဲ့။ အဲဒီ အေရာင္ေလးမ်ဳိးက အစိမ္း၊ အဝါ၊ အျဖဴ နဲ႔ အမဲ။ ကဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး။ ဘာ ကုန္ပစၥည္းေတြ ျဖစ္မလဲလို႔။ ႏွစ္မ်ဳိးက တရားဝင္ ကူးသန္းၿပီး ေနာက္ႏွစ္မ်ဳိးကေတာ့ တရားမဝင္ ကူးသန္းတယ္တဲ့။ ႏွစ္မ်ဳိးက ျမန္မာျပည္က ဝင္ၿပီး တစ္မ်ဳိးက တ႐ုတ္ျပည္က ထြက္တယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ အဝင္လည္း ရွိသလို အထြက္လည္း ရွိတယ္တဲ့။ စဥ္းစားလို႔ ရၿပီလား လုပ္ပါဦး။ ကဲ အျဖဴကေန စေျပာရေအာင္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ထြက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး တရားမဝင္ဘူး။ အဲေလာက္ဆို သိၿပီထင္တယ္။ ကမ႓ာေက်ာ္ အျဖဴေရာင္ ကုန္ပစၥည္းပဲေလ။ ဟုတ္တာေပါ႔။ ဘိန္းျဖဴ။ အဝါေရာင္ကေကာ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကပဲ သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားဝင္။ ေရႊပါ။ ဒါဆို အစိမ္းေရာင္လည္း မွန္းစရတာ လြယ္သြားေလာက္ၿပီ။ ဟုတ္ပါတယ္ ေက်ာက္စိမ္းပါ။ သူက ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ေက်ာက္ၾကမ္းအေနနဲ႔ ထြက္သြားၿပီး Finished Good အေနနဲ႔ ထြင္းထုၿပီး ျမန္မာျပည္ တခ်ဳိ႕တစ္ဝက္ ျပန္ဝင္ပါတယ္။ ကဲ လုပ္ပါဦး။ အမဲေရာင္ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ စဥ္းစားလို႔ မရႏုိင္ဘူး ထင္တယ္။ ေျဖႏုိင္ရင္ မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ဗ်ာ။ ဘယ္လိုလဲ။ ဟင္း (Hint) နည္းနည္းေတာ့ ေပးမယ္။ သူက တ႐ုတ္ျပည္က ထြက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားမဝင္ ျမန္မာျပည္ကို ဝင္တယ္။ ဘာျဖစ္မလဲ။ အဲဒီ ေလးေရာင္လံုးက တန္ဖုိးႀကီး ပစၥည္းေတြခ်ည္းပါ။ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ဆိုတာ ခပ္ေသးေသးနဲ႔ ေစ်းမ်ားမ်ား ေပးရလို႔ေလ။

အပိုင္း (၃) မွပဲ အေျဖေျပာေတာ့မယ္။ ;P

(ဆက္ရန္)