လောကမှာ ကတ်သီးကတ်သပ် ဖြစ်နေတာတွေ အများကြီးပါ။ တကယ်တမ်း ကျွန်တော်က ကပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ စဉ်းစားကြည့်လေ၊ ပီကေက သူ့ဖာသာ မကပ်ပါဘူး။ သူ့ကို တစ်ခုခုက လာကပ်လို့ နေမှာပေါ့။

"How to BLOG" was launched !!!

14 August 2008

က်ေနာ္ရဲ႕ “ကပ္ပါေပ့ ပီေကရယ္” ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ဖန္တီးခဲ့တာ အခုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္နဲ႔ တစ္လ ရွိသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း ပို႔စ္စတင္ၿပီး ေရးျဖစ္တာ စက္တင္ဘာမွပါ။ သူငယ္ခ်င္း မ်က္လံုးနဲ႔ မယ္လိုဒီေမာင္ တို႔က လုပ္ပါလား လုပ္ပါလားနဲ႔ အားေပးအားေျမာက္ ျပဳခဲ့ၾကလို႔ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို စၿပီး ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ ေရးဖုိ႔ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး။ တကယ့္ကုိ ဘာမွ မေရးဘူးလို႔ ရည္ရြယ္တာပါ။ ဒါဆို ဘာလို႔ ဘေလာ့ဂ္လုပ္လဲ လို႔ ေမးခ်င္ၾကမယ္ ထင္တယ္။

က်ေနာ္ ကြန္ျပဴတာ ဆိုတာကို စ နားလည္သိကၽြမ္း ကတည္းက Programming ကို စိတ္၀င္စားခဲ့လုိ႔ Program ေတြ ေရးဖုိ႔ပဲ အားသန္ခဲ့ပါတယ္။ Low Level ျဖစ္တဲ့ Assembly ကေန High Level ျဖစ္တဲ့ VB, C# စတာေတြ လုပ္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း မန္းကို သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ ျပန္ေနျဖစ္လိုက္ေတာ့ Programming နဲ႔ အေတာ္ေလး အဆက္ျပတ္သြားတယ္။ အဲဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လံုး၀နီးပါး အနားယူလိုက္ပါတယ္။ အနားယူတယ္ဆိုတာ Programming ကို လံုး၀ မေရးေတာ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အင္တာနက္ ဆိုတာနဲ႔ နပန္းလံုးေနပါၿပီ။ Software Industry ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အျမဲ ေျပာပါတယ္။ အခု အင္တာနက္ေတြ သံုးရတာ အဆင္ေျပလာေတာ့ Coding အေတာ္မ်ားမ်ား Snippet အေနနဲ႔ ကိုယ္တုိင္ေရးစရာ မလိုဘဲ ယူသံုးလို႔ ရေနၿပီတဲ့။ အခု ေခတ္ႀကီးမွာ Programming ဆိုတာ Searching လုပ္တတ္ရမယ္၊ Copy Paste လုပ္တတ္ရင္ ရၿပီတဲ့။ Ready Made Code ေတြ ရွိႏွင့္ၿပီးသား မို႔ပါ။

သူ အဲလို ေျပာကတည္းက က်ေနာ္ အေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားေပမယ့္ Programming ကို မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္ အေသအခ်ာ ရွာမၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။ အခု ဘေလာ့ဂ္လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း စပ္စပ္စုစု ဟိုဟာ လုပ္လို႔ရလား၊ ဒီဟာ လုပ္လို႔ရလား ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္း မ်က္လံုးကို နားပူကပ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း က်ေနာ္ကို Javascript Snippet ေတြ ရွိတဲ့ Website ေတြ ေပးပါတယ္။ အဲဒီကေန ဟိုဟာ ေလွ်ာက္စမ္းလိုက္ ဒီဟာ ေလွ်ာက္စမ္းလိုက္နဲ႔ စမ္းလိုက္တာ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ၾကာၿပီး စက္တာဘာလမွ ပထမဆံုး ပို႔စ္ကို စတင္ျဖစ္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ အေတြးေလးကို ခ်ေရးလိုက္မိတာပါ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ Knowledge Sharing လုပ္မယ္ကြာ ဆိုၿပီး ကိုယ္ မွတ္သားထားဖူးတဲ့ စာေတြ ေပေတြ တင္ေတာ့တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ဂ္ႏြံထဲ ဆံုးဆံုး ျမႇဳပ္ေရာ။ အခုထိ ေပၚမလာေသးဘူး။ အခုလည္း ႏြယ္ႀကိဳးေလး က်လာလို႔ အေပၚမ်ား တက္ရမလား ေအာက္ေမ့ပါတယ္။ ႏြယ္ရွင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွ မ႐ုန္းသာေတာ့ဘူး။ http://myanmarbloggersociety.ning.com ကို ေျပာတာပါ။

က်ေနာ့္ကို သူငယ္ခ်င္း တခ်ဳိ႕က ဟို Forum ဒီ Forum လာဖို႔ ဖိတ္ၾကတယ္။ လာေရးပါ၊ လာေဆြးေႏြးပါေပါ႔။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္က ဘယ္လုိေခၚေခၚ မ်က္ႏွာ အနာခံၿပီး က်ေနာ္ မသြားပါဘူး။ အာ႐ံု မမ်ားခ်င္လို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခု ဒီ Social Network ကိုေတာ့ ၀င္လုိက္ပါၿပီ။ လိုအပ္မယ္ ထင္လို႔ပါ။ က်ေနာ္ ဒီ ဘေလာ့ဂ္ကို စေရးျဖစ္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္တာ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ ေပးခ်င္တာေတြ၊ မွ်ေ၀ခ်င္တာေတြ၊ ေျပာျပခ်င္တာေတြ၊ သိေစခ်င္တာေတြ၊ ေတြးျပခ်င္တာေတြ မ်ားသတဲ့ မ်ားလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို ကုိယ့္ဖာသာ က႑ခြဲၿပီး အဲဒီ ခြဲထားတဲ့ က႑ (၆) ခုက လြဲလို႔ ဘာမွ မေရးဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီ က႑ေလးေတြက
  1. ျမန္မာစာေပဆိုင္ရာ
  2. မတိမ္ျမႇဳပ္ မေပ်ာက္ပ်က္ေစခ်င္တဲ့ အရာမ်ားကို မွ်ေ၀ျခင္း
  3. က်ေနာ္ရဲ႕ အေတြးအေခၚ မွတ္တမ္း
  4. ႏွလံုးသား အဟာရ စာတိုမ်ား
  5. ခရီးသြား မွတ္တမ္း
  6. ဘေလာ့ဂ္ဆိုင္ရာ လုပ္နည္းကိုင္နည္း တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာစာေပဆိုင္ရာကို ေရးတယ္ဆိုေတာ့ ဘာေကာင္ပါလိမ့္လို႔ မေတြးပါနဲ႔။ က်ေနာ္ ႐ိုး႐ိုးလူပါ။ ျမန္မာလို ေရးေနၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြမို႔ ျမန္မာစာကို ဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္တာပါ။ က်ေနာ္ဟာ ေက်ာင္းသားဘ၀က ျမန္မာစာ ဆိုတာ က်ေနာ္ မက်က္ခ်င္ဆံုး ဘာသာပါ။ အပ်င္းေျပ ဖတ္႐ံုသက္သက္ပဲ ေလ့လာခဲ့တာပါ။ စိတ္၀င္စားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်က္ဖို႔ စိတ္မပါဘူး။ လူတိုင္း နီးပါး ျမန္မာစာကို အဲလို ေပါ႔ေပါ႔ေလးနဲ႔ပဲ ေျဖဆိုခဲ့ၾကတယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘာက်က္စရာ လိုလဲ လို႔လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက ေတြးခဲ့ၾကတာပါ။ က်ေနာ္ ဘေလာ့ဂ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ ေရာက္ဖူးတဲ့ ဘေလာ့ရဲ႕ ၆၅% ေလာက္က စာလံုးေပါင္းေတြ မွားၾကပါတယ္။ ၇၅% ေလာက္က စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းေတြ မွားၾကပါတယ္။ အမွားဆံုးက ၀ိဘတ္ သံုးတာပါ။ “တုတ္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္ကို ႐ိုက္သည္” ဆိုသလိုေပါ႔။ ၈၅% ေလာက္က ပုဒ္အထားအသို မွားၾကပါတယ္။ “တုတ္နဲ႔ ေမာင္ေမာင္ကို ႐ိုက္တယ္” ဆိုသလိုေပါ႔။ ရာခိုင္ႏႈန္းေတြက က်ေနာ္ ခန္႔မွန္းၿပီး ေျပာတာပါ။

က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႕ကို နားလည္သလို ျပန္ေရးၿပီး (သို႔) ကိုးကားၿပီး တင္ျပထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ အပြင့္လင္းဆံုး ေျပာရရင္ အေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္မ၀င္စားၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မေပ်ာက္မပ်က္ ထိန္းသိမ္းခ်င္တဲ့ သေဘာ၊ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ႔ “ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ျမန္မာစာ” ဆိုၿပီး ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု လုပ္ထားပါတယ္။ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ထားဖူးသမွ် ျမန္မာစာေပဆိုင္ရာ ပို႔စ္ေတြကို အဲဒီမွာ သြားကူးထည့္ပါတယ္။ လူ အေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္၀င္တစား မရွိမွာ သိတာေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလး ရွိတယ္ ဆိုတာကို တသီးတျခား ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ သေဘာပါ။

မေပ်ာက္ကြယ္ေစခ်င္တဲ့ အရာမ်ား ဆိုတာ အမ်ားစုက စာအုပ္ေတြပါ။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ထပ္မံထုတ္ေ၀ခြင့္ ပိတ္ခံထားရတဲ့ စာအုပ္ေတြ၊ တႀကိမ္ပဲ ထုတ္ေ၀ၿပီး ထပ္ မထုတ္ေ၀ေတာ့တဲ့ ရွားပါး စာအုပ္ေတြ၊ စာအုပ္အေဟာင္း ေစ်းကြက္မွာပဲ ေတြ႕ႏိုင္ေတာ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ အဲဒီ စာအုပ္ေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေလးေတြကို မွ်ေ၀ေပးတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ပို႔စ္ေတြေရးခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္ မဟုတ္တာဆိုလို႔ ျမန္မာေငြစကၠဴေတြရဲ႕ ပံုေတြပဲ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ ႀကိဳက္တဲ့ အျမတ္တႏိုး သိမ္းထားတဲ့ စာအုပ္ေကာင္းေတြကို အျမည္းေကၽြးၿပီး မွ်ေ၀မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားေပမယ့္ အဲဒီ စိတ္ကူးက အေကာင္အထည္ မေပၚေသးပါဘူး။

ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြး ေလွ်ာက္ေတြးထားတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ကပ္တပ္တပ္ အေတြးေတြလည္း တခါတခါ ေရးခ်တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏွလံုးသား အဟာရ စာတိုေတြကို ဘာသာျပန္ၿပီး ေရးေလ့ ေရးထလည္း ရွိပါတယ္။ ခရီးထြက္ၿပီး ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလး ေရးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္း ခရီးထြက္ တအား နည္းတာေၾကာင့္ ရခိုင္ခရီးစဥ္နဲ႔ က်ဳိက္ထီး႐ိုး ခရီးစဥ္ ႏွစ္ခုပဲ ေရးျဖစ္ပါေသးတယ္။

က်ေနာ္ ဘေလာ့ဂ္ေရးတဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလ အတြင္းမွာ အမ်ားဆံုး လုပ္ျဖစ္တာက တန္းပလိတ္ကို ကလိတာပါပဲ။ က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ တန္းပလိတ္ကို အမ်ားသိ (၄) ခါတိတိ ေျပာင္းဖူးပါတယ္။ ေျပာင္းၾကည့္ဖူးတဲ့ တန္းပလိတ္ပါ ထည့္တြက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ (၈) ခါေလာက္ ရွိပါတယ္။ တန္းပလိတ္ ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းဖူးတဲ့ လူေတြ သိပါလိမ့္မယ္။ တန္းပလိတ္ ေျပာင္းရတာ သိပ္ လက္၀င္ပါတယ္။ ကိုယ္ တန္းပလိတ္မွာ ထည့္ထားသမွ် လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ တစ္ခုမွ မက်န္ရေအာင္ လိုက္ျပင္ထည့္ရတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ လုပ္ဖူးတဲ့ ကလိဖူးတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ကေလးေတြကို တန္းပလိတ္ ေျပာင္းတဲ့အခါ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး How To ဆိုတဲ့ ေလဘယ္လ္နဲ႔ ပို႔စ္ေရးထားတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ Blogging နဲ႔ ပတ္သက္တာ ရွိတယ္ဆိုတာ လူသိ အေတာ္နည္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ျပန္ဖတ္လို႔ ရရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး က်ေနာ္ နားလည္႐ံုေလာက္ပဲ ေရးထားပါတယ္။ အေသးစိတ္ ရွင္းမျပထားပါဘူး။

က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္ကို လာလည္ၿပီး “ဟာ ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး” ဆိုၿပီး ျပန္ထြက္သြားမယ့္ စာဖတ္သူေတြကို အားနည္းမိတာ အမွန္ပါ။ တကယ္ဆို Blogging နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္ေတြဟာ Blogger ေတြနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္ တန္းပလိတ္ကို ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ကလိၾကည့္ၿပီး အသစ္ေတြ႕တာေတြကို How To Label နဲ႔ ပို႔စ္တင္ဖို႔ အေတာ္ေလး စဥ္းစားရပါတယ္။ မတင္ျပန္ရင္လည္း က်ေနာ္ ဖတ္ထားခဲ့တာ အလကား ျဖစ္သြားမယ္။ တင္ျပန္ရင္လည္း လူတခ်ဳိ႕ အတြက္ပဲ သက္ဆိုင္ေနလိမ့္မယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဟုိဒီေလွ်ာက္ေတြးရင္း ဘေလာ့ဂ္ အသစ္တစ္ခု ဖန္တီးဖို႔ စိတ္ကူးရသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ How To BLOG ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ ေနာက္ထပ္တစ္ခု ဖန္တီးလိုက္ပါတယ္။ လိပ္စာက http://knowhow.myanmarbloggers.org ပါ။

ဒီ How To BLOG ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ Blogger.com နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ က်ေနာ္ ကလိဖူးသမွ်ေတြကို ပို႔စ္အေနနဲ႔ ေရးထားပါတယ္။ အခု ဒီစာကို ေရးခ်ိန္မွာ ပို႔စ္ေပါင္း ၄၈ ပို႔စ္ တင္ထားၿပီးပါၿပီ။ ပို႔စ္အားလံုးဟာ New Blogger Template (XML Template) အတြက္ပဲ ရည္ၫႊန္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပို႔စ္ အကုန္လံုးဟာ Blogger.com အတြက္ခ်ည္းပါပဲ။

ဒီ ၁၀ ရက္ေလာက္အတြင္းမွာ က်ေနာ္ ပို႔စ္တင္ က်ဲသြားပါတယ္။ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက How To BLOG ေလး အသက္၀င္ဖို႔ လုပ္ေနရလို႔ပါ။ တကယ္လို႔ Blogger.com နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ ဘေလာ့ဂ္မွာ မရွိဘူး၊ မေတြ႕ဘူး ဆိုရင္ CBox မွာ ေအာ္ခဲ့ေပးပါ။ က်ေနာ္ ရွာဖတ္ၿပီး အျမန္ဆံုး ပို႔စ္တင္ေပးပါ႔မယ္။ က်ေနာ္ ၀န္ခံခ်င္တာက အခုေရးၿပီးသမွ် ပို႔စ္ အားလံုးလိုလိုဟာ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေရးထားတာဆိုလို႔ ႏွစ္ပို႔စ္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ပါတဲ့ ပို႔စ္ေတြ အားလံုးဟာ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ စမ္းသပ္ၿပီး အဆင္ေျပမွ တင္ထားတာပါ။ တကယ္လို႔ စာဖတ္သူက လုပ္လို႔ အဆင္မေျပဘူးဆုိရင္ အသိေပးခဲ့ပါဦး။ ဘာေတြမ်ား မွားလဲ သိခ်င္လို႔ပါ။

ဒီပို႔စ္ ေရးရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က How To BLOG ကို အသိေပးခ်င္တဲ့ သေဘာပါသလို၊ ဒီေန႔ကေန စၿပီး ဒီ “ကပ္ပါေပ့ ပီေကရယ္” ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ Blogging နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္ေတြ မတင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ အသိေပးခ်င္တာလည္း ပါတယ္။ တကယ္လို႔ Blogging နဲ႔ ပတ္သက္တာ သိခ်င္၊ ေလ့လာခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ How To BLOG ကို သြားေပးပါ။ လိပ္စာက http://knowhow.myanmarbloggers.org ပါ။ ေနာက္ပိုင္းဆို စာဖတ္သူ အားလံုး ဖတ္ႏိုင္၊ မွတ္သားႏိုင္မယ့္ ပို႔စ္ေတြကိုပဲ ဒီေနရာမွာ တင္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း စာလႊာပါးရင္း နားၾကစို႔ဗ်ာ။