လောကမှာ ကတ်သီးကတ်သပ် ဖြစ်နေတာတွေ အများကြီးပါ။ တကယ်တမ်း ကျွန်တော်က ကပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ စဉ်းစားကြည့်လေ၊ ပီကေက သူ့ဖာသာ မကပ်ပါဘူး။ သူ့ကို တစ်ခုခုက လာကပ်လို့ နေမှာပေါ့။

အေမ့ကိုယ္စား

30 April 2008

၂၀၀၈ ခုနစ္၊ ဧၿပီလ၊ ၃၀ ရက္ (ဗုဒၶဟူးေန႔)

က်ေနာ့္ အေမမွာ မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္း ပါတာဗ်။ က်န္တဲ့ တစ္ဖက္က ခ်ဳိင့္ၿပီး မ်က္လံုး ေဟာက္ပတ္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ အီး .... ဘယ္ေလာက္ ရွက္စရာ ေကာင္းသလဲဗ်ာ။ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္စရာႀကီး။ က်ေနာ္ သူ႕ကို မုန္းတယ္။ သူက က်ေနာ္ေနတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ဗ်။ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆရာေတြအတြက္ ထမင္းဟင္း ခ်က္ေပးရတယ္။

မူလတန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းကေပါ႔။ တစ္ေန႔ အေမ က်ေနာ့္ အခန္းလာၿပီး က်ေနာ့္ကို လာႏႈတ္ဆက္တယ္။ က်ေနာ္ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ။ သူ ဘာလို႔ ဒီလုိ လုပ္ရတာလဲ ဆုိတာ က်ေနာ္ စဥ္းစားမရဘူး။ က်ေနာ္ စူးစူးရဲရဲႀကီး ၾကည့္ၿပီး မ်က္ေစာင္း ထုိးပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး က်ေနာ္ သူမရွိတဲ့ေနရာမွာ သြားပုန္းေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ အတန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
“အီး ..... မင္းအေမရဲ႕ မ်က္လံုးက တစ္ဘက္တည္း”

ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္သာ ေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး အေမ့ကို က်ေနာ့္ ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္ကို သြားေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေန႔က သူ႔ကုိ က်ေနာ္ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ သူ႔ကုိ ေျပာခဲ့တယ္။
“က်ေနာ့္ကို အျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ျမင္ခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားႀကီး တစ္ေနရာမွာ သြားေသလိုက္ပါလားဗ်ာ”

အေမ က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုမွ မတုန္႔ျပန္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္မွာ ေဒါသျဖစ္လြန္းလို႔ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တာေတြကို စကၠန္႔မလပ္ ျပန္ျပန္ၿပီး စဥ္းစားေနမိတယ္။ အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ သူ ဘာျဖစ္သြားသလဲ က်ေနာ္ သတိမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ျမင္တုိင္း ရွက္မိေနေတာ့ အိမ္မွာ ေနစရာ အေၾကာင္းကလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေနလည္း မေနခ်င္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာပဲ ေက်ာင္းစာ အသည္းအသန္ လုပ္ျဖစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသြားသင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရး ရလာခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလးတစ္လံုး ၀ယ္ႏိုင္လာၿပီး သားသမီး ရတနာေတြနဲ႔လည္း စည္ကားလို႔ေပါ႔။ အခု လက္ရွိအေနအထားမွာ သားသမီးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ဘ၀ေလးကို ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ အေမ က်ေနာ့္ဆီ လာလည္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ မေတြ႕တာလည္း ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကာၿပီ။ သူ႔ ေျမးေတြကိုဆို ျမင္ေတာင္ မျမင္ဖူးဘူးေလ။ သူ အိမ္တံခါးေရွ႕ လာရပ္ေတာ့ က်ေနာ့္ ကေလးေတြက ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကတယ္။ သရဲမႀကီး၊ သရဲမႀကီးေပါ႔။ မဖိတ္ဘဲ လာတဲ့ သူ႔ကို က်ေနာ္ ေငါက္လႊတ္လိုက္တယ္။
“ခင္ဗ်ားႀကီး က်ဳပ္အိမ္ကို လာၿပီး က်ဳပ္ကေလးေတြကို လာေျခာက္ေနတာလား။ သြား ... အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြား။”

အဲဒီလို ေျပာသံလည္း ၾကားလုိက္ေရာ အေမက ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားပါတယ္။
“ေအာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္။ အေမ လိပ္စာ မွား၀င္လာမိလို႔ပါ။”

တစ္ေန႔ အိမ္ကို စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းသားေဟာင္း စံုညီပြဲအတြက္ ဖိတ္စာပါ။ အဲဒီမွာ အေမ ရွိေနမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ဇနီးကို အလုပ္ကိစၥအတြက္ ခရီးထြက္ဖုိ႔လို႔ ညာလိုက္ရတယ္။

စံုညီပြဲၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ အိမ္အိုေလးဆီ သြားခဲ့တယ္။ အံ့ၾသလြန္းလို႔ပါ။ က်ေနာ္ ေရာက္ေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက အေမ ဆံုးသြားၿပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ေအာ္ ... က်ေနာ္ မ်က္ရည္ တစ္စက္ေတာင္ မက်ပါလား။
က်ေနာ္ ဖတ္ဖုိ႔ အေမ စာတစ္ေစာင္ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာကို ဖတ္ အၿပီးမွာေတာ့ .....

ခ်စ္သား
အေမ သားကုိ အခ်ိန္တိုင္း သတိရေနတာပါ။ ဟိုတစ္ေန႔က သားရဲ႕အိမ္ကို လာေတာ့ အေမ့ေျမးေလးေတြကို ေျခာက္လွန္႔သလို ျဖစ္သြားတာ အေမ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သား စံုညီပြဲကို လာတက္မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ အေမ အတိုင္းမသိ ၀မ္းသာသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားကို ေတြ႕ဖုိ႔ အိပ္ယာကေနေတာင္ အေမ မထႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သား ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကာလတေလွ်ာက္လံုး သားကို အရွက္ရေအာင္ အျမဲလုိလို လုပ္ေနမိတဲ့အတြက္ အေမ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သား ဟုိး ငယ့္ငယ္အရြယ္တုန္းက ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရၿပီး မ်က္လံုးတစ္လံုး ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒါ သား ဘယ္ မွတ္မိေတာ့မလဲ။ မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ႀကီးျပင္းရမယ့္ သားတစ္ေယာက္ကို အေမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လို ခြန္အား အစြမ္းသတၱိနဲ႔ ၾကည့္ေနရက္မွာလဲ သားရယ္။ ဒီေတာ့ အေမ့ မ်က္လံုး သားကို ေပးခဲ့တယ္ေလ။ အေမ သိပ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ အခုဆို အေမ့သားႀကီး ကမၻာေလာကတစ္ခုလံုးကို၊ သားရဲ႕ ဘ၀ေလးကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ႐ႈျမင္ေနႏိုင္ၿပီ။ အဲဒီ မ်က္လံုးႀကီးနဲ႔ေလ။ အေမ့ေနရာကေနေပါ႔။

အလံုးစံုေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္
မင္းရဲ႕ အေမ

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ပို႔လာေသာ Forward Mail တစ္ေစာင္အား စီေလွ်ာ္သလို ဘာသာျပန္ထားသည္။