ကပ်ပါပေ့ ပီကေရယ်

ခုနက တြက္ထားတဲ့ စားရိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားစရာေလးေတြ ပါေနတယ္။ ပထမအခ်က္က က်ေနာ္တုိ႔ တကၠသိုလ္တက္တဲ့ စားရိတ္ထဲမွာ အေဆာင္ခေတြ အစားအေသာက္ စားရိတ္ေတြ ထည့္တြက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္ မတက္ရင္ေကာ ေနထုိင္စားေသာက္ စားရိတ္က မကုန္ေတာ့ဘူးလား။ ေက်ာင္းနားမွာ အေဆာင္ငွားေနလို႔ ေနထုိင္စားေသာက္ စားရိတ္က ပိုသက္သာသြားတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အျပင္မွာ ထြက္ေနလိုက္မွ အိမ္မွာေနတာထက္ စားရိတ္စားခေတြ အမ်ားႀကီး ပိုတက္လာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။

စဥ္းစားစရာ ဒုတိယတစ္ခုက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ စားရိတ္ထဲမွာ တန္ဖုိး အႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ဆုိတာကုိ ထည့္တြက္ဖုိ႔ ေမ့ထားၾကတယ္။ အကယ္၍ တစ္ႏွစ္တာ ေက်ာင္းကိုပံုမွန္ တက္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီကာလအတြင္းမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ေက်ာင္းတက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီတစ္ႏွစ္အတြင္း အလုပ္လုပ္လို႔ ရမယ့္ ၀င္ေငြေတြ လက္လႊတ္ရမယ္။ အဲဒါကို အခြင့္အလမ္း စားရိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ စာနဲ႔ေပနဲ႔ ေျပာရရင္ အခြင့္အလမ္းစားရိတ္ ဆိုတာ တစ္ခုခုကို အရယူဖုိ႔အတြက္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတဲ့ တျခားတစ္ခုရဲ႕ တန္ဖုိးကို ေခၚတယ္။

ဥပမာ ျမင္သာေအာင္ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ ကိစၥနဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္။ အိမ္ေထာင္ျပဳတာရဲ႕ စားရိတ္ကို တြက္တဲ့အခါမွာ အမ်ားစုဟာ ခန္းမေၾကး၊ ဧည့္ခံစားရိတ္၊ အ၀တ္အစားျပင္ဆင္စားရိတ္၊ ..... ဒါေတြကိုပဲ တြက္ၾကမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ အခြင့္အလမ္း စားရိတ္ကုိ တြက္ဖုိ႔ အားလံုးလိုလို ေမ့ေနၾကတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ၾကစုိ႔။ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ ေရြးစရာ ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က ဥစၥာမဲ့ ပညာတတ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ပညာမဲ့ သူေဌး။ ဘယ္သူ႔ကုိ ေရြးမလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖကို ရဖုိ႔အတြက္ ဘယ္သူ႔ကုိ ေရြးရင္ ဘာေတြ အားသာၿပီး ဘာေတြ အားနည္းမလဲ။ ဥစၥာမဲ့ပညာတတ္ေလးကို ေရြးခ်ယ္မိမယ္ ဆိုရင္ အခြင့္အလမ္းစားရိတ္အေနနဲ႔ ေငြေၾကးဥစၥာေတြ လက္ငင္း ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးကို စြန္႔လႊတ္ရမယ္။ ေငြေၾကးဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ေရြးမိရင္ေတာ့ အခြင့္အလမ္းစားရိတ္ အေနနဲ႔ ပညာတတ္အသိုင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ ေ၀းသြားႏုိင္တယ္။ တစ္ခုကို လိုခ်င္ရင္ တျခားတစ္ခုခုကုိ စြန္႔လႊတ္ရတဲ့ သဘာ၀ေၾကာင့္ ရမယ့္အရာနဲ႔ စြန္႔လႊတ္ရမယ့္ အရာနဲ႔ကို တန္၏ မတန္၏ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်သင့္ပါတယ္။

ဒီပုိ႔စ္က ေဘာဂေဗဒ၏ ဥပေဒမ်ား ရဲ႕ ဒုတိယ ေခါင္းစဥ္ပါ။ ဥပေဒသ (၁) ျဖစ္တဲ့ အလဲအထပ္ကို ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းျခင္း ကို ဒီမွာ ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ျပန္ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေျပာဖုိ႔ က်န္ေနတာက အခု ဒီပို႔စ္ေတြက ဘာသာျပန္ေတြပါ။ Principles of Macroeconomics 3e, N. Gregory Mankiw (Harvard University) ဆုိတ့ဲ စာအုပ္ထဲက အစိတ္အပုိင္း ေသးေသးေလးကို ယူၿပီး ဘာသာ ျပန္ထားတာပါ။ က်ေနာ္ အရင္က Economics ဘာသာရပ္ကို စိတ္၀င္စားေပမယ့္ ဖတ္ဖုိ႔ အေတာ္ပ်င္းပါတယ္။ ဘာလို႔လည္း ဆုိေတာ့ အဲဒီ ဘာသာရပ္က အေတာ္ေလး ေလးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကို ေတြ႕ေတာ့မွ ေလးေလးနက္နက္ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီစာအုပ္မွာ ေရးထားတာက အျပင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာနဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၿပီး ဥပမာေတြေပး ေရးထားတာ ဆုိေတာ့ အေတာ္ေလး ဖတ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးကို ေ၀မွ်တဲ့ သေဘာနဲ႔ ဘာသာျပန္ေပးလိုက္တာပါ။ စာက ေလးေတာ့ စိတ္၀င္စားသူ တခ်ိဳ႕အတြက္ အဓိက ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။